6 Clichés over het damesvoetbal  

Niet iedereen is ervan overtuigd. Voor ons is het echter een uitgemaakte zaak: dansen is een sport, met al zijn heilzame lichamelijke en geestelijke effecten. Misschien spreekt het wel voor zich, maar toch is het belangrijk het te herhalen: dansen is goed voor je kind. 

In de eerste plaats helpt het bij de ontwikkeling van onder andere je motoriek, je bewegingscoördinatie en het vermogen om je lichaam in een ruimte te bewegen. Dansen draagt ook bij tot meer lenigheid en flexibiliteit. Net als andere sporten versterkt het je skelet en stimuleert het de uithouding. Goed om te weten: de allerkleinsten kunnen vanaf 4 jaar beginnen met danslessen. In sommige dansscholen kan dit zelfs nog vroeger. 

Op psychologisch vlak is het een uitstekende manier om het zelfvertrouwen van je kind op te bouwen, omdat het zich bewust wordt van zijn lichaam, en het leert om het als expressiemiddel te gebruiken. 

Dit alles doet meisjes goed... en jongens ook natuurlijk! Neem het van ons aan: een paar spitzen gaat je kleintje helpen om leniger te worden én op zijn evenwicht te trainen. Er is niets dat op het tegendeel wijst.

Op beide vlakken delven voetbalsters het onderspit. Het cliché luidt dat ze niet echt krachtig zijn. Hun gebrek aan techniek doet het niveau ook geen deugd. En de doelvrouwen zijn nog erger: die kunnen zelfs geen bal pakken. Sommige speelsters zouden zich beter afvragen waar ze mee bezig zijn. Wel heeft het magazine France Football in 2018 de Gouden Bal in het leven geroepen als beloning voor de beste speelster van het jaar. De mannelijke tegenhanger bestaat al sinds 1956. In 2018 won de Noorse Ada Hegerberg, die uitkomt voor de Franse club Olympique Lyon, die eerste Gouden Bal voor dames. Zij liet toen trouwens weten dat ze niet van plan was om te gaan dansen. 

We zouden willen dat dit een cliché was. Jammer genoeg is dat niet het geval. In het voetbal bestaat er wel degelijk een salariskloof tussen heren en dames. En zelfs tussen speelsters onderling. Het loon van sommigen loopt op tot enkele honderdduizenden euro's per jaar. Om een voorbeeld te geven is Ada Hegerberg, de eerste speelster die in 2018 de Gouden Bal voor dames heeft gewonnen, goed voor 400 000 euro per jaar aan salaris en premies. Vergelijk dit dan maar eens met de 10 miljoen euro die Modric, de laatste mannelijke winnaar van de Gouden Bal, binnenrijft. Uit protest is de Noorse dit jaar trouwens weggebleven van het WK. 

 

Maar laat ons eindigen met een positieve noot: damesvoetbal, dat is heel wat meer dan die clichés. Zelfs al is er nog een lange weg af te leggen, toch hebben de meisjes al een beetje terrein gewonnen. En een pak mannelijke én vrouwelijke fans.

En naar damesvoetbal kijkt geen hond. Laat staan dat vrouwen er zich voor zouden zetten. Voetbal in het stadion of op groot scherm, dat is iets voor mannen. En die kijken geen damesvoetbal. Want wie zou er nu oog hebben voor het benenspel van meisjes? Je hebt natuurlijk begrepen dat dit ironisch bedoeld is.

En je hebt zeker ook gemerkt dat het laatste wereldkampioenschap voor vrouwen wel degelijk een succes was: de televisie-uitzending van de finale van het WK 2015 tussen de VS en Japan trok meer dan 26 miljoen kijkers in de Verenigde Staten, en meer dan 60 miljoen wereldwijd. En wat dacht je van de twee openingswedstrijden van Frankrijk in het WK, die elk bijna 10 miljoen supporters naar het scherm lokten?

We weten niet echt of het damesvoetbal niemand interesseert, maar iets zegt ons dat er verandering op til is ;-)