Vanwaar de beslissing om opeens een koersfiets te kopen?
"Ik twijfelde daar eigenlijk wel al een tijdje over, want ik kijk heel graag wielrennen en telkens als ik met m'n stadfiets de berg aan 't Citadelpark op sprintte hoorde ik in m'n hoofd de commentaren van José De Cauwer en Michel Wuyts. Maar ik had altijd wel excuses om het niet te doen: ik woon op een klein appartement zonder fietsenstalling, zo'n fiets en alles wat erbij komt is relatief duur,... Toen plots al m'n vrienden een koersfiets kochten tijdens de lockdown heb ik er mij ook maar aan gewaagd. Die fiets staat nu in m'n keuken, maar ik neem het erbij."
Hoe is je dat bevallen?
"Goed hoor. Ik fiets nu twee keer per week. Toen nog zonder klikpedalen, want ik ben nogal risicoavers ingesteld (ok ik durfde dat gwn niet). Maar eigenlijk ging dat best vlot. En nu, een jaar later, ben ik den Alaphilippe van 't Patershol, mét klikpedalen! (lacht)"
Is dat allemaal vlekkeloos verlopen?
"Nee zeker niet vlekkeloos want ik kan nog altijd geen deftige bocht nemen, soms val ik toch nog eens.
En op de Koppenberg moest ik aan de helft afstappen en hebben meisjes langs de kant mij weer in gang moeten duwen, gênant maar wel grappig. (lacht)"
Ga je altijd in groep fietsen, of ook alleen?
"Het is begonnen in groep hé, maar ik denk dat ik al na een week of twee alleen op de velo zat. En dat helpt wel, de motivatie om in groep te gaan zorgt toch voor minstens één rit in de week. Je spreekt gewoon af, goesting of niet."