Een einde aan jeuk.
Het beëindigen van jeuk bij wandelaars dankzij fleece: dat is wat fleece heeft bereikt. We moeten het daar alleen al voor bedanken. Sinds 1979, het jaar waarin het werd uitgevonden, heeft deze textieltechnologie wol vervangen in de kledingkasten van wandelaars. Zeg maar gedag tegen de kou. Geen truien meer die niet drogen.
Met fleece hebben liefhebbers van de bergen een stof aangenomen die aan alle eisen voldoet. Behalve één: de vezel is gemaakt van plastic.
Hier, in de strijd tussen wol en fleece, wint wol. Wat als fleece werd gebruikt om plastic afval te recyclen in plaats van meer te produceren? Dat zou het deugdzamer maken, toch? Dat was wat we meer dan tien jaar geleden bij Quechua dachten. Het heeft zijn weg gevonden...
Laten we eerst teruggaan naar het begin: waarom heeft fleece wol ingehaald?
Nou, vanwege zijn isolerende eigenschappen en het thermisch comfort dat het biedt. Fleece houdt ons warm, en dat is voornamelijk wat we ervan vragen. Je zou kunnen zeggen dat kwaliteitswol je ook warm houdt. Wat briljant is aan fleece, is dat het je warm houdt terwijl het licht blijft, het lichaam laat ademen en snel droogt. Dankzij deze vezel betekent transpiratie niet langer irritatie, en kun je zonder jeuk aan je polsen op avontuur gaan of aan je kraag trekken in de eerste kilometers. We zouden niet zo ver willen gaan om te zeggen dat waar wol is, er geen plezier is, maar het belangrijkste criterium van comfort heeft fleece zo populair gemaakt bij wandelaars.