Veldrijden en gravel: wat zijn de verschillen?

Ze mogen dan op elkaar lijken, toch zijn veldrijden en gravelbiken totaal andere disciplines. Er zijn veel gelijkenissen, maar ook verschillen.

1. De fiets die je ervoor gebruikt

Veldrijden: (Cyclo)crossfietsen zijn ontworpen voor prestaties en wendbaarheid op technisch terrein. Ze zijn licht en stijf en voldoen aan de eisen van de competitieve fietser. Hun agressieve geometrie, met een korte wielbasis en een steile balhoofdhoek, zorgt voor een snelle, nauwkeurige besturing. Ideaal voor scherpe bochten, bochtige parcoursen en het nemen van hindernissen.

Gravel: Gravelbikes zijn ontworpen voor comfort en veelzijdigheid. Ze zijn dus ideaal voor avonturen over langere afstanden. Hun geometrie is ontworpen voor een stabielere en comfortabelere houding. Het frame is dan weer ontworpen met een langere wielbasis en een luie balhoofdhoek, voor meer stabiliteit op verschillende ondergronden. Deze fietsen kunnen worden uitgerust met 40-45 mm banden voor meer grip en comfort op ruwe wegen. In tegenstelling tot crossfietsen zijn ze voorzien om makkelijk accessoires als fietstassen te bevestigen.

2. De duur en intensiteit

Veldrijden: Veldritten worden over het algemeen verreden op circuits van ongeveer 2 km en duren 1 uur voor de eliterenners, en iets minder lang voor de jongeren of amateurs (ongeveer 40 minuten). Deze wedstrijden worden met een zeer hoge intensiteit gehouden op een technisch parcours met talrijke hindernissen (natuurlijke of kunstmatige) die overwonnen moeten worden.

Gravelraces: Bij het gravelen draait alles om uithoudingsvermogen. Tripjes kunnen meerdere uren duren, of zelfs meerdere dagen als je aan bikepacking doet. Gravel is dus niet per definitie een snelheidsevenement. Maar de laatste jaren, met de opkomst van de UCI Gravel World Series, de wereldkampioenschappen en de Unbound Gravel in de VS, is uithoudingsvermogen niet langer voldoende. Om het goed te doen op deze prestigieuze events, moet je ook een hoge gemiddelde snelheid kunnen handhaven. De Unbound 200 (320 km) werd bijvoorbeeld gewonnen door Lachlan Morton met een gemiddelde snelheid van 35 km/u.

3. De mindset en discipline

Veldrijden: Bij veldrijden of cyclocross draait alles om competitie! Het wordt ook aanzien als ideaal oefenterrein voor jonge wielrenners. Zij zien veldrijden als een ideale plek om hun techniek en mentale kracht te ontwikkelen, evenals hun vermogen voor intense inspanningen te leveren.

Gravel: De mindset bij gravelen is meer gericht op avontuur en off-road plezier. Het is minder intens dan het veldrijden (normaal gezien ...), maar het stelt je in staat om nieuwe routes te ontdekken over langere afstanden. Gravelen is bedoeld als vriendschappelijke sport, waarbij competitie bij de meeste mensen op de tweede plaats komt. Gravelwedstrijden, die sterk in opkomst zijn, zijn vaak toch net wat toegankelijker voor gewone stervelingen dan veldritten, ook al zijn cyclocrosswedstrijden voor amateurs ook toegankelijk voor beginners dankzij het ééndagslicentiesysteem.

4. Het parcours

Veldrijden: Veldritten worden voornamelijk verreden op gesloten circuits van ongeveer 2 km. Deze zijn aangelegd in parken of velden, met overal hindernissen en scherpe bochten. Modder, zand, gras, asfalt of kasseien: er zijn veel verschillende ondergronden op een veldritparcours. Meestal zijn deze circuits tijdelijk, en worden ze alleen aangelegd voor de duur van een bepaalde wedstrijd. Er zijn echter ook een paar permanente circuits, ideaal voor trainingen.

Gravel: Gravelen kan op verschillende terreinen gedaan worden en is zeker niet beperkt tot een klein technisch circuit. Bij gravelbiken ga je op avontuur, of je nu een GPX-traject volgt of niet. Je rijdt dus op de meest uiteenlopende terreinen: asfalt, grind, bospaden ... Er zijn talloze routes mogelijk, en dat in bijna elke regio.

5. Voor wie?

Veldrijden: Op papier is veldrijden vooral gericht op ervaren wielrenners en fietsers die de fysieke en technische uitdaging van deze sport aan willen gaan. De sport wordt ook beoefend door jongeren en amateurwielrenners. Sommigen maken van veldrijden hun prioriteit voor het hele jaar, maar de meerderheid van de renners gebruikt het om fit te blijven in de winter, terwijl ze aan hun techniek werken. De laatste jaren is de sport opengesteld voor een breder publiek. Hier en daar worden kleine lokale veldritten georganiseerd, die voor iedereen toegankelijk zijn.

Gravel: Gravelen is een discipline die voor iedereen toegankelijk is, van beginners tot ervaren fietsers. Als je ervan houdt om verschillende ondergronden te ontdekken, of als je graag nieuwe horizonten verkent, dan is gravel iets voor jou. Alleen of met vrienden, je kan je sowieso urenlang uitleven! Er worden ook races georganiseerd die steeds populairder worden. Op de startlijsten van de meest prestigieuze wedstrijden staan vaak namen van (voormalige) professionele (weg)wielrenners.

Veldrijden en gravelen hebben veel dingen gemeen, maar zeker ook evenveel verschillen. Veldrijden is een discipline die zich meer richt op prestaties en intensiteit, met korte, technische wedstrijden. Gravelbiken daarentegen wordt gekenmerkt door avontuur en verkenning, waarbij het plezier van het rijden buiten de gebaande paden voorrang krijgt op competitie.