Er zijn twee landen waar ik regelmatig ga rijden omdat er vrouwenwedstrijden georganiseerd worden waar ik van hou: Italië en de Verenigde Staten. In Italië zijn er soms zoveel deelneemsters dat er subcategorieën naar leeftijd gemaakt worden, bijvoorbeeld miniemen eerste jaar. Er zijn weinig of geen individuele deelneemsters. In de ploeg heeft elk meisje haar rol. Het gaat er even tactisch aan toe als in de Ronde van Frankrijk, vanaf de jongste leeftijd. Er is een gevulde kalender en er zijn belangrijke prijzen te winnen, allemaal om de meisjes aan te sporen om aan de wedstrijden deel te nemen. Gemengde wedstrijden worden beschouwd als een dwaasheid!
Zelfde vaststelling in de Verenigde Staten: hoe kan een meisje nu strijden tegen mannen? Ginds hebben de vrouwen hun eigen wedstrijd, met verschillende niveaucategorieën. De kalender is gevuld, de te winnen prijzen zijn gek, wat meisjes aanmoedigt om het land in alle richtingen te doorkruisen en deel te nemen. De wedstrijden zijn ook gevarieerd: criteriumwedstrijden, langeafstandswedstrijden en etappewedstrijden! Als je een seizoen lang alleen maar criteriums wilt rijden, dan kan dat!