Motivatie kan je helaas niet trainen … Je mindset gelukkig wel. Zit die goed, dan heb je 80% van de basis van een kwalitatief en gezond leven gelegd. Omstandigheden kan je vaak niet veranderen, hoe je ermee omgaat heb je wel zelf in de hand. Jij kiest grotendeels hoe je het verschil maakt voor jezelf. En dat doe je stap per stap.
Personal trainer Steven Selleslags leert mensen om zich te verbinden met hun innerlijke kracht, zodat ze terug hun natuurlijke ‘high’ ervaren. Dit door een combinatie van beweging, voeding en mindset. De juiste spirit is namelijk dé sparringpartner voor je motivatie.
Motivatie is de motor waardoor je in actie blijft om je vooropgestelde doelen te halen. Meestal is die gelinkt aan de ‘why’, waarom jij sport: ik wil iets bereiken om me beter te voelen, om te winnen, om kilo’s kwijt te spelen … Motivatie is afhankelijk van emoties en wordt beïnvloed door verschillende omstandigheden, waarvan je er een aantal niet zelf in de hand hebt.
Ja, bij inwendige motivatie wil je het zelf, om iets te bereiken of net te vermijden. Bijvoorbeeld: ik voel me wat down en wil weer stralen, ik wil soepel blijven voor later. Uitwendige motivatie komt van buitenaf. Je toekomstige bruid ziet je graag strak in het pak, of je doet met de collega’s mee aan de Ten Miles en wil niet als laatste eindigen.
Motivatie kan veel in gang zetten, maar ze komt en gaat. En je kan ze helaas niet trainen. Het ene moment kan je heel gemotiveerd zijn, en dan weer niet. Je ziet bijvoorbeeld een sportman in actie en denkt ‘wow, dat wil ik ook!’ Een van de dingen om zijn niveau te halen is dan misschien om zes uur opstaan om een uur te gaan lopen. Maar als die wekker gaat en je ligt in een warm bed en het regent buiten, dan is het vaak al een ander verhaal ... Motivatie heeft wilskracht nodig om er te komen. En wilskracht is wel trainbaar en betrouwbaar.
Stap 1: hoe kan je je doelstelling zo klein maken dat je ze eenvoudig als gewoonte kan inbouwen? Bijvoorbeeld elke woensdagavond en elke zaterdagvoormiddag een kwartiertje lopen. Door het simpel en haalbaar te houden, blijf je in actie. Dat is het principe van start-to-run. Zo riep een Amerikaanse IT-er die te weinig bewoog de ‘One Push-up Challenge’ in het leven. Zijn concept: één push-up per dag doen. Elke dag opnieuw. Geen excuses. Zo bouw je een gewoonte op. Na een tijdje is de kans groot dat je vanzelf twee of drie push-ups gaat doen, eens je in de houding staat. Door zo’n routine in te bouwen, beweeg je naar je doel toe, met een pak minder kans dat je het opgeeft.
Stap 2: het moeilijkste aan starten met sporten is het starten zelf. Kijk dus niet naar de top van de berg, maar naar de tweede trede. Eens je je sportschoenen aan hebt, ben je vertrokken. Gewoon beginnen is de grootste motivator.
Uiteraard. Mensen die niet sporten denken vaak over zichzelf ‘ik ben geen sporter’ of ‘ik ben te dik om te trainen’ of ‘dat lukt mij nooit’. Zolang die overtuiging in de weg zit, is de kans klein dat je sporten op lange termijn volhoudt. Je zelfbeeld en je gedrag moeten op elkaar afgestemd zijn. Als je elke dag een mini-inspanning doet, ga je jezelf automatisch zien als iemand die wel sportief is. Je creëert onderweg zelfvertrouwen, waardoor je zelfbeeld ook gaat veranderen. En dat is het allerbelangrijkste.
Het is belangrijk om te weten hoe je in elkaar zit. Ik probeer de kennis die mensen over zichzelf hebben aan de oppervlakte te brengen en ze te verdiepen. Wie is jouw blueprint, jouw handleiding? Wat waren je saboteurs bij vroegere pogingen? Typische blokkades zijn gebrek aan tijd, een blessure, te weinig motivatie, een sportbuddy die afhaakt, verloren focus … Breng je saboteurs in kaart en bedenk tegelijk de oplossing: als … gebeurt … dan doe ik ... Bijvoorbeeld: wat als ik onverwacht de kinderen moet ophalen op mijn sportmoment? Dan voorzie ik standaard een reservemoment in mijn agenda dat ik openhoud voor onvoorziene omstandigheden.
Nog een belangrijke: evaluaties inplannen. Dat is de reden dat ik iedereen een vooruitgangsdocument meegeef als huiswerk. Hiermee kunnen ze telkens, met nieuwe kennis over zichzelf, hun planning en aanpak efficiënter maken. Verliezers en winnaars hebben immers dezelfde doelen. Maar winnaars hebben meer doeltreffende gewoontes en systemen die bij hen passen, waardoor ze het makkelijker volhouden.
Gedragsverandering wordt gestimuleerd door ofwel hoog genot ofwel dwingende pijn. Veel mensen schieten in actie wanneer de dokter aan de alarmbel trekt. Maar sporten is het fijnst wanneer je er een kick van krijgt, er blij van wordt. Kinderen hoeven niet gemotiveerd te worden om rond te crossen op hun fiets, te voetballen, te dansen of te skaten. Die vinden dat gewoon leuk. Ze denken er niet bij na, het is een natuurlijke flow. Wat deed jij graag als kind: turnen, paardrijden, tennis, boogschieten, zwemmen … Kan je daar terug naartoe? Vaak denken we daar niet aan omdat we nu ‘volwassen’ zijn.
Pas je omgeving zo aan dat het moeilijker wordt om niet te sporten, dan om het wel te doen. Leg je sportkleren klaar, zet je sportzak altijd in de koffer van de auto, maak tijd: hou je agenda open … Alles wat je aandacht geeft groeit, dat geldt ook voor gezondheidsdoelen. Leg je focus dus op sporten.
Zoek een buddy, een sportvriend of -vriendin met een gelijkaardige doelstelling en vergelijkbaar niveau. En hou het niet vrijblijvend. Maak duidelijke afspraken, bijvoorbeeld: we gaan elke woensdag zwemmen. Koppel er een beloning aan – als we het de hele maand volhouden, trakteren we onszelf op sauna – of een ludieke ‘straf’ – diegene die het liet afweten, trakteert de andere op lunch op het einde van de maand. Een professionele personal trainer inhuren is ook een optie.
Visualiseer je doel: gebruik een foto van iemand die de Mont Ventoux opfietst als screensaver, hang een moodboard met prachtige snowboardbeelden aan je muur ...
Slaap voldoende om je wilskracht weer op te laden. Vermoeidheid haalt ze immers naar beneden. Dus als je de kans hebt: sport ‘s morgens. Dan is je wilskracht het grootst en heb je de grootste kans op slagen. Je start je dag ook met een ander gevoel en hoeft je motivatie niet hoog te houden tot ‘s avonds.