Skiën buiten de piste: tips en tricks

Voor wie is freeriden geschikt? Iedereen kan off-piste skiën, zolang je maar op een aantal dingen let.

Iedereen kan buiten de piste skiën, het draait er gewoon om dat je dat in de juiste omstandigheden doet.

Als je zeker bent van je techniek en je stevig op je ski’s staat, dan kan je je gemakkelijk aanpassen aan je materiaal, aan de sneeuwkwaliteit, aan het terrein en aan de condities van die dag. En zo reageer je ook juist bij problemen.

Ben je echter niet zeker van je niveau, ga dan freeriden in het gezelschap van een gids of een monitor. Die neemt je eerst mee naar gemakkelijkere stukken, zoals de stroken net naast de pistes. De perfecte plek om te leren omgaan met sneeuw die niet is aangereden.

Starten doe je dus best op gemakkelijke stukken, aan de rand van de pistes.

De sneeuw is er niet aangereden, en de vele naaldbomen zijn de perfecte manier om snel van richting te leren veranderen. Een uitstekende oefening.

Allereerst moet je erop letten dat je mooi je hellingslijn aanhoudt.

Ga je te veel dwarsen, dan maak je het sneeuwtapijt instabiel, wat serieuze gevolgen kan hebben.

Houd je romp mooi recht, sta los en licht op de benen, houd je schouders steeds in de as van de helling en richt je gewicht altijd naar buiten als je draait. Zo scheur je door de diepsneeuw als in een droom.

Ja! Op gewone alpineski’s ga je je voeten eerder wat dichter bij elkaar houden en lichtjes naar achteren hangen, om bulten in het terrein op te vangen (buigen, strekken, terug buigen).

Met brede freerideski’s daarentegen kan je dezelfde houding aannemen op de pistes, met de voeten lichtjes uit elkaar, steunend op je dalski en met de enkels mooi soepel. Bij dit soort ski’s zijn je noses altijd zichtbaar en moet je je minder inspannen.

En welk materiaal je ook gebruikt, om te skiën in de diepsneeuw moet je licht en vloeiend je steun verleggen en soepel de bochten aan elkaar rijgen.

Wat de algemene aanpak betreft, is er eigenlijk niet echt een verschil. Technisch en afhankelijk van je niveau zijn bepaalde handelingen anders, maar het principe blijft hetzelfde: sta licht op je voeten!

Zeker en vast. Je past je skistijl aan in functie van het soort sneeuw.

Vertrouw op de onderstaande technieken om je uit de slag te trekken in nagenoeg elke situatie.

Op gekorste sneeuw:

Geef de voorkeur aan ‘stem amont’-bochten, waarbij je je ene ski naar de andere brengt om te draaien. Een beetje zoals bij ploegbochten, maar dan wat minder uitgesproken.

Op zachte lentesneeuw:

Op dit soort sneeuw verleg je je gewicht best zo veel mogelijk naar achter, zolang je dijen het maar aan kunnen. Dit noem ik ook wel de ‘overleverstechniek’, het gaat er vooral om heelhuids naar beneden te komen.

Op diepsneeuw:

Met grote bochten of in slalomstijl, aan jouw de keuze!

We raden evenwel aan zo weinig mogelijk bochten te maken en vooral lichtvoetig te skiën. Voor geslaagde korte, gekapte bochtjes moet je je gewicht in het midden van je ski’s houden en op elk moment de noses van je ski’s zien, zonder in een zogeheten ‘tussenhouding’ te gaan hangen.

Op bulten:

Hier is je fysieke paraatheid vooral van belang.

Je benenwerk is enorm belangrijk om de bulten op te vangen, snel van richting te veranderen en waakzaam te blijven.

Op de achterkanten van je ski’s leunen, naar achteren hangen. Als je licht op de tongen van je skischoenen leunt, dan kan je snel en gemakkelijk stoppen.

Een andere fout die je zeker niet mag maken, is naar binnen gaan hangen. Zo val je geheid…

Overschat ook zeker niet je krachten of je vormpeil! Je moet durven en kunnen terugdraaien als je merkt dat het weer verslechtert.

En wat de veiligheid betreft, neem je best altijd de volgende basisinstructies in acht, ongeacht het terrein:

- Kom één voor één naar beneden, om drukte te vermijden

- Stop nooit in het midden van een helling

- Stop op een plek waar je niet in de weg staat