Voetballen na 35 jaar...

De grootste uitdaging voor een veteraan: je niet blesseren. Je voelt je nog steeds 20 en speelt alsof je nog steeds 20 bent, maar helaas is dat niet meer zo. Als je na het werk met wat vrienden speelt, of in de lunchpauze met je collega's, is de grootste valkuil om direct het veld op te willen rennen en tegen een bal te trappen zonder je op te warmen. Een andere veelgemaakte fout is om op het laatste moment voor de wedstrijd aan te komen zetten en ook daar niet de tijd te nemen om goed op te warmen.

Twee "klassieke" fouten die gemakkelijk een blessure kunnen veroorzaken: 80% van de blessures in teamsporten zijn te wijten aan een gebrek aan opwarming. En vergeet niet dat het met een paar jaartjes meer op de teller nog veel moeilijker is om weer te genezen.

We raden daarom aan om je spieren een 15-20 minuten op te warmen, absoluut onmisbaar om het risico op blessures te beperken.

Als je competitief bent, zal je dat altijd blijven, dat spreekt voor zich. Je zult met een paar jaartjes meer die verbetenheid op het veld echt niet kwijtraken. Je wilt winnen, dat sowieso, maar misschien iets minder uitgesproken dan vroeger. 

Van een technisch en tactisch standpunt moet je als veteraan meer vertrouwen op je ervaring en je vooruitziende blik dan op je snelheid. Zie dat als een groot voordeel die je hebt! Kijk maar naar een Andrea Pirlo, die in zijn laatste jaren nog heel wat potten brak door slim te spelen vanop zijn mediaan. En je kan zelf ook nog wel enkele voorbeelden ophalen van veteranen in het topvoetbal.