Alles over peesontstekingen bij lopers

Pezen bevinden zich tussen het spierlichaam en het bot, het verbindt de twee als het ware. Het is een zone die onderworpen wordt aan mechanische spanningen. Een peesontsteking, of tendinitis, is zoals de naam het zegt een ontsteking van een van deze pezen. De term tendinitis of peesontsteking wordt echter niet langer gebruikt door specialisten. Zij spreken vaak over tendinopathieën.

Als we het specifieker bekijken, bestaan er diverse tendinopathieën, naargelang de plaats en de omvang van de ontsteking:

- Enthesopathie : pijn aan de hechting van het bot

- Paratenonitis : Ontsteking van de peesmantel

- Tendinose : hechting van de pees aan het spierlichaam

Er zijn overeenkomsten in de symptomen van deze tendinopathieën: pijn bij het aanraken, rekken en samentrekken van de pezen. 

De meest frequent voorkomende peesontstekingen bij lopers situeren zich:

- bij de fascia lata (buitenste deel van de kuit)

- aan de knieschijf (pees van de quadriceps)

- aan de musculus tibialis posterior (spier aan de achterkant van het scheenbeen)

- en vooral aan de Achillespees.

Een peesontsteking manifesteert zich meestal op 2 verschillende manieren: plots of geleidelijk aan. De pijnen kunnen op verschillende manieren tot stand komen: vermoeidheid na overtraining, een probleem met je houding, een vorm van spierzwakte, slecht schoeisel, een gebrek aan hydratatie, een niet-aangepaste looptechniek ...

Een peesontsteking behandelen, ok, maar niet zonder de oorzaak te vinden om te vermijden dat de pijnen terugkeren. Algemeen gezien wordt algenomen dat de aangetaste spieren te zwak zijn voor de gevraagde activiteit en vooral wanneer je ze vraagt om te "remmen" (samentrekking van de spieren, gebruikt bij het vertragen van een beweging).

Als de origine van het probleem iets met je houding te maken heeft, bestaan er specifieke oefeningen om hieraan te werken.

Het is aan jou om te proberen al deze kwaaltjes, die een vervelende stop kunnen betekenen voor je prestaties, te voorkomen. We denken daarbij aan een aangepaste voeding, specifieke oefeningen en vooral, regelmatig voldoende rusten ...