Op roadtrip met een baby

We konden ons niet voorstellen dat we me een baby van twee maanden naar het andere eind van de wereld zouden vertrekken. Hoe zou de vlucht verlopen? Zou de druk bij het opstijgen en landen niet te groot zijn voor zo'n kleine baby? En wat als hij ziek zou worden? Hoe zat dat met vaccins? Voor de andere dagelijkse dingen gingen we uit van het principe dat overal ter wereld kinderen geboren worden en opgroeien, en dat we dus ter plekke wel zouden vinden wat we nodig hadden… Als we te horen kregen: "Hij zal zich er niets van herinneren. Het heeft geen enkele zin om met zo'n kleine baby op reis te gaan”, antwoordden we gewoon dat we het ook niet voor hem deden. Ook aan jezelf kunnen denken, je goed in je vel voelen, is ook belangrijk.

En toen leidde het een tot het ander, en kozen we ervoor om de dingen eenvoudiger aan te pakken. Want voor ons is eenvoud synoniem met vrijheid. Daarnaast hebben we natuurlijk het ongelooflijke geluk dat we in Frankrijk wonen, een land met zoveel verschillende, adembenemend mooie landschappen. We hoeven niet ver te reizen om grootse dingen te beleven. Tegelijkertijd was het een perfecte gelegenheid om onze jongste kennis te laten maken met familie die verder weg woont.

Het was beslist, we zouden op zoek gaan naar een kampeerbusje om een roadtrip te maken in ons eigen mooie land. Dat gaat heel makkelijk, je tikt gewoon "kampeerbusje huren" in op de computer en je krijgt meteen een reeks gespecialiseerde websites of advertenties van particulieren.
Wat ons hart sneller liet kloppen waren de oude, heel "instagramwaardige" voertuigen. Het zette meteen onze verbeelding aan het werk. De stereotiepe foto met de zonsondergang, liefst nog met wat surfplanken er bovenop. Dat is het. Je moet je gewoon inbeelden dat je zelf op die foto staat en je voelt je al een beetje op vakantie. De kracht van verbeelding is toch ongelooflijk.
“Maar hoe gaan julie dat doen zonder airco?” “Nou ja, zoals onze ouders in hun tijd…”
Zij kenden dat helemaal niet…Maakten zich er dus ook geen zorgen over .. Twijfelden niet. Maar waren bovenal gelukkig.

Bovendien was de roadtrip ook een excuus om eropuit te trekken en tezelfdertijd onze eigen cocon te creëren. Want we waren nog niet klaar om ons verlangen naar nieuwe ontdekkingen en onze dosis verwondering op te geven. Het was de gedroomde gelegenheid om een sterke band met onze baby te vormen, weg van alle dagelijkse beslommeringen.

Vervolgens stippelden we onze route uit, net zoals we zouden doen voor een reis naar het buitenland. We weten graag vooraf zo'n beetje waar we heen gaan, en op die manier komen we alvast in vakantiestemming.

Wat we totaal niet hadden verwacht was de ongelooflijke sympathie die de magische combinatie oud kampeerbusje en baby overal zou wekken. Dat was een aangename verrassing! Bijna een van de mooiste souvenirs van onze roadtrip.

Praktisch gezien moesten we ons natuurlijk gedragen als "verantwoordelijke ouders". Dat is een minimum. Dus ja, we hadden beslist wat meer bij dan twee rugzakken:
- Een opvouwbaar babybadje: water opwarmen in een pan, koud water bij doen en hup! Baby kan in bad. Voor onszelf installeerden we gewoon een zonnedouche en een kleedhokje naast het busje om ons te wassen.
- Een wieg die we 's nachts aan onze voeten op de grond plaatsten: geen gevaar voor vallen of verstikking, comfortabel voor ons kleintje en het nam geen ruimte in beslag.
- Een babydrager of draagdoek voor korte wandelingen.
- Een strandtentje of tarp zodat we voor onze baby altijd een plekje in de schaduw hadden.
- Een plaid om comfortabel te picknicken, maar ook ideaal om baby eender waar te verschonen.
Voor het overige de gebruikelijke spullen van jonge ouders, dat is niet anders dan in het dagelijkse leven… Je moet het gewoon organiseren op een manier die bij je past. Dat is voor iedereen anders.
Voor baby's die de fles krijgen kan het handig zijn om doosjes met vakverdeling mee te nemen voor het melkpoeder, dat voorkomt dat je te veel moet meeslepen tijdens wandelingen.

Tweede bijzonder aangename verrassing van deze reis: het gemak van een roadtrip met een baby die nog zo klein is!
We zijn met een vrij gerust hart vertrokken, dat klopt. En dat zal zeker hebben bijgedragen aan het vlotte verloop van de reis. Maar zelfs wij hadden niet gedacht dat het zo makkelijk zou zijn.

Een kind van 2 maanden slaapt nog veel. Niet altijd op de tijdstippen dat je zou willen en met tussenpozen, maar toch. Het rijden was dus vrij eenvoudig. Tenzij wij een van die gelukkige ouders zijn? Als zijn luier schoon is, zijn ouders in de buurt zijn en zijn buikje gevuld is ...

Je moet er gewoon aan denken om regelmatig even te stoppen. We reizen, ja, maar langzaam. We nemen de tijd.

Op het vlak van organisatie hebben we het eenvoudig gehouden. Afgezien van onze min of meer geplande route die we hadden uitgestippeld voor vertrek, leefden we van dag tot dag. We deden waar we op dat moment zin in hadden, en dat heeft ook zijn charmes.

Op restaurant, picknicken, zelf koken met onze geweldige kookset… En omdat de ruimte in het busje beperkt is, deden we altijd meteen de afwas zodat we alles konden opbergen en weer wat plek hadden.
Wassen deden we op de hand, terwijl we douchten, en we droogden de was aan de lijn.
Elke avond vonden we een leuke plek, op het gevoel of met de hulp van apps.
De watertank vullen.
Genieten en heel veel lachen.
Elke dag nieuwe ontdekkingen. Wandelingen, korte tochtjes. Altijd met grote ogen.

Een leven zonder gedoe, zonder zorgen.