Hoe combineer je sport en school?

Meteen even een algemene wijsheid: sport en school gaan goed samen, het is zelfs een bijzonder geslaagde combinatie! Echt wel, want sporten stimuleert de geest. Door te sporten zal je kind beter slapen, krijgen de hersenen meer zuurstof en verbetert de mentale weerbaarheid. Het is ook een goeie manier om gezond te eten. Kortom, alles wat de prestaties op school bevordert!

Dus maak je niet ongerust als je kind meer aangetrokken lijkt te zijn tot sport dan tot zijn of haar studies. Zolang ze maar weten hoe ze zich het best organiseren. En ook dat is een vorm van sport!

In de lagere school zijn 4 uur sport per week naast de turnlessen op school voldoende. Hoe kan je nu je kind helpen bij het ontwikkelen van zijn smaak voor sport zonder dat zijn opleiding eraan inboet? En hoe pas je het in de rest van het gezinsleven in? We stelden de vraag aan Laurence. Maar voor we het hebben over haar sportieve kinderen, vertellen we eerst graag wat over Laurence zelf:

Laurence maakt deel uit van het communicatieteam van DECATHLON. Ze maakt een beetje indruk op ons allemaal. Zij en haar man werken de hele week. Ze hebben 4 kinderen tussen 10 en 18 jaar, die school combineren met muziek, klimmen, turnen, trampoline en basketbal... Ze leek ons dan ook de persoon bij uitstek om ons een paar tips te geven.

“Organisatie is alles, maar je moet je ook gewoon kunnen aanpassen en flexibel blijven. En in september hoop je gewoon heel hard dat de lessenroosters min of meer te verzoenen vallen met elkaar!”

Hoe begin je eraan om je kind te laten kennismaken met sport in clubverband?

“Eerst en vooral moet je de tijd nemen om uit te pluizen welke sport je kind echt kan begeesteren, zodat je zeker weet dat die sport hem of haar zal aanstaan of niet.”

Het is ook belangrijk om rekening te houden met alle aspecten: een sportclub vinden in de buurt of makkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer, rekening houden met verdoken kosten (uitrusting, inschrijving voor wedstrijden), nagaan of de filosofie en de waarden van de club stroken met degene die je wil meegeven aan je kinderen.

Op logistiek vlak moet je, naast de ritten om je kind van en naar de training te brengen, ook rekening houden met verplaatsingen voor wedstrijden in het weekend.

Goed nieuws, de andere ouders zitten in hetzelfde schuitje! Dus vaak is het mogelijk om afspraken te maken over wie de kinderen brengt of haalt en de taken wat te verdelen. Samenrijden voor de wedstrijden, de ritten van en naar de trainingen verdelen, er zijn best wat oplossingen. Het is met andere woorden niet alleen je kind dat zich sociaal leert opstellen dankzij de sport.

Een andere optie is de tijd tussen de ritten nuttig te gebruiken om heen-en-weer-verplaatsingen te vermijden: boodschappen doen bijvoorbeeld, of, waarom niet, zelf deelnemen aan het clubleven.

Beschouw de ritten vooral niet als een last:

“Ik heb geleerd om de ritten te zien als bijzondere momenten met mijn kind. Echte quality time met ons twee.”

En wat met huiswerk?

“Zodra het mogelijk is, maken ze hun huiswerk op school. Ze leren ook om hun verantwoordelijkheid op te nemen met betrekking tot hun tijdsindeling en hun schoolresultaten.”

Doorheen de schooltijd leert sport je kind ook beetje bij beetje verantwoordelijkheid op te nemen en zelfstandig te worden:

“Toen ze 10 was, heeft mijn dochter geleerd om zelf met de bus naar haar turntrainingen te gaan omdat ik moest werken op dat tijdstip. In het begin was ze ongerust. We hebben haar een gsm gegeven zodat we tijdens de hele busrit konden babbelen.”

In het middelbaar worden de uitdagingen op school groter en een goede tijdsindeling belangrijker. En hetzelfde geldt voor de sportactiviteit van je tiener.

Bovendien is de kans groot dat zijn of haar behoefte aan onafhankelijkheid, autonomie en sociale banden worden bepaald door andere activiteiten: uitgaan, vrienden, muziek… Hoe hou je nog wat ruimte vrij voor sport in een steeds drukkere agenda?

Als je zoon of dochter dol is op zijn of haar sport, kan het helpen om hem of haar aan te moedigen om zijn of haar verantwoordelijkheid op te nemen:

“Zolang de schooltaken en -resultaten in orde zijn, mogen ze de rest van hun tijd indelen zoals ze willen. En aangezien dat de beste manier is om niet de hele tijd achter hen aan te zitten, spelen ze het spel mee.”

Naarmate het ouder wordt, leert je kind ook zelf zijn zaakjes te regelen: de trajecten die het kiest, keuzes tussen verschillende activiteiten enz. En sport blijft een middel bij uitstek om je uit te leven, jezelf te leren kennen en ook gedachten en ervaringen te delen met anderen:

“Je moet leren loslaten. Sport wordt echt hun ding, hun hap verse lucht. Hetzelfde geldt voor de relatie tussen het kind en de trainer, het is niet meer aan ons om ons te bemoeien.”

En wat met het gezinsleven? Ook daar is het een kwestie van evenwicht tussen organisatie, aanpassingsvermogen en reactiviteit:

“Mijn man en ik sporten nog wel, maar voor het plezier, recreatief. En we hebben besloten om 's avonds later te eten, zodat we na de trainingen allemaal samen kunnen eten.”

Je hebt het begrepen, ook voor tieners blijft sporten een uitstekende manier om stoom af te blazen en zich te ontplooien. En dat kan een bron van motivatie zijn om niet af te haken in het middelbaar onderwijs.

En als je kind gepassioneerd is of uitblinkt in zijn of haar sport, wat zijn dan de oplossingen om topsport te blijven beoefenen zonder de studies in gevaar te brengen?

In de topsportscholen kunnen leerlingen een schoolcurriculum volgen met ingebouwde trainingsperiodes buiten de school. Het programma houdt rekening met afwezigheden als gevolg van stages en wedstrijden, sport- en medische coaching en bepaalde reiskosten.

Voor meer informatie kan je terecht bij de sportfederatie in kwestie.

En welke impact heeft dat op het gezinsleven?

“Het is een keuze waarbij je sport centraal stelt. Maar het is ook een bijdrage aan de opvoeding, waardoor het kind zijn eigen antwoorden kan vinden. Wat in het begin een opoffering lijkt, wordt een persoonlijke bloei. De beloning vind je in levensvreugde, in wat je ervoor in de plaats krijgt.”

Ouder zijn van sportieve kinderen is dus een activiteit op zich! Met flexibiliteit als kernwoord:

“Dat is coaching! Laat alles begaan. En hou er rekening mee dat het tussen jouw kind en zijn of haar sport heel ver kan gaan of net niet.”

Maar het is ook een gelegenheid om een sterke band op te bouwen met je kind, dankzij de sport.

“Je hebt maar een korte periode om je kind op te voeden. En het doet echt veel deugd om te zien hoe je kind gestalte krijgt en waarden meekrijgt dankzij de sport.”