.
Eric Deguil is afkomstig van Pau en drievoudig wereldkampioen freeride kajakken. Hij ontdekte de opblaasbare toerkajak Strenfit X500 Itiwit tijdens een wedstrijd van het White Water Circus in het wildwaterstadion van Pau. Hij was meteen overtuigd door de compactheid, stijfheid en snelheid van de kajak en besloot om er de Colorado mee af te varen. Ontdek zijn verhaal over dit buitengewone avontuur op deze mythische rivier.
Het is nog niet zo lang geleden dat je je moest inschrijven op een wachtlijst van meer dan twaalf jaar om door de Grand Canyon van de Colorado te varen.~
~
Een van de belangrijkste zaken is een "kakdoos"! "Geen sporen achterlaten" is de hoofdregel. Dus zullen we ons afwaswater filteren, onze kampeerplaats afdekken met matten (om geen kruimels of houtskool achter te laten) en onze behoefte doen in een doos die op onze raft blijft tot we de canyon verlaten.~
Rekening houdend met mijn beperkte budget, heb ik gekozen voor de nieuwe opblaasbare toerkajak Itiwit Strenfit X500 om deze afvaart te doen.
Hij is gemakkelijk mee te nemen in het vliegtuig en snel opgeblazen. Dankzij de erg stijve dropstitch-constructie beschikt de kajak over een uitstekend glijvermogen, en daarnaast heeft hij ook een redelijk laadvolume. Aangezien het alternatief bestond uit het huren van een klassieke kajak die 8 kg meer weegt en minder snel is, was de keuze snel gemaakt.
Bovendien benadert dit model het meest de kajak die ik zal gebruiken voor mijn grote project, namelijk de hele Grand Canyon van de Colorado (450 km) solo afvaren in minder dan 34 uur.
Om alles in 12 dagen tijd te kunnen doen en goed te slapen, was de "Titiwit" de ideale oplossing.
Het weer zorgde voor een verrassing. Helaas konden we de datum van vertrek niet zelf kiezen, dus was er niets aan te doen. Het was verschrikkelijk. De eerste vier dagen moesten we peddelen terwijl het sneeuwde met poolwind tegen! Later hebben we vernomen dat we te maken kregen met de zwaarste sneeuwstorm sinds 1898! 's Nachts was het min 10 C°.
Op het einde van de vierde dag moest er gewoon verbetering in komen, het was fysiek zwaar maar vooral de moraal zakte tot een dieptepunt. De doornatte slaapzakken hielpen ook niet. De sfeer in ons team bleef op peil, maar het was echt moeilijk.
Sommigen waren geneigd om op te geven bij Phantom Ranch, een van de erg zeldzame toegangen tot de rivier. In dat geval stond er nog 1.500 meter hoogteverschil en 20 km ploeteren door de sneeuw van meer dan een meter hoog die 's nachts was gevallen. Uiteindelijk werd de afvaart toch voortgezet …
Voor mij was de sneeuw de kers op de taart. Ze voegde een extra kleur toe aan het majestueuze schouwspel van rotsen en bergen rondom. Elke dag is anders. We zien de geschiedenis van onze planeet geschreven worden bij elke peddelslag.
De Grand Canyon van de Colorado is niet bijzonder gecompliceerd om te bevaren. Er zijn veel stroomversnellingen tijdens de afvaart, maar ze komen nooit onverwacht en je kunt ze ofwel nemen ofwel vermijden via een lijn voor de minder dapperen onder ons. Let wel ... dit type rivier met dergelijke volumes is niet te vergelijken met de meer bescheiden rivieren in Frankrijk. Je moet vooruitziend zijn en uitstappen om stroomversnellingen tijdig op te merken. Als je aan de verkeerde kant vaart, is het soms onmogelijk om over te steken en de juiste lijn te volgen.~
Bij het ochtendgloren van de vierde dag deed ik een schrikwekkende ontdekking. We hadden ons kamp opgezet op een uitgestrekt strand, dat in de loop van de nacht opmerkelijk kleiner was geworden! Julien had tijdens zijn ochtendplas vastgesteld dat mijn "Titiwit" verdwenen was met al mijn vaarmateriaal. We hadden net de tijd om snel wakker te worden, op het nippertje twee andere kajaks te redden en op zoek te gaan naar mijn voortvluchtige exemplaar. Gelukkig zagen we 1 km verder mijn kajak die de stroomversnelling had overleefd en was vastgelopen op de rotsen. De kist achterin had zijn taak vervuld (niets ontbrak). Alleen mijn helm was weg. Met een klassieke kajak in polyethyleen hadden we ongetwijfeld een stuk verder moeten zoeken met veel minder kans op een goede afloop omdat hij waarschijnlijk gezonken zou zijn … De X500 is aan het oppervlak gebleven als een stuk drijfhout, en is gewoon vastgelopen.~
"Ik ben me maar al te goed bewust van de taak die me te wachten staat om in minder dan 34 uur de Grand Canyon van de Colorado af te peddelen. Maar de locatie is het waard.
Je moet sowieso een keer in je leven de Grand Canyon van de Colorado zien.
Geen enkele beschrijving kan ooit evenaren wat je voelt wanneer je er bent. Door de Grand Canyon varen is nog iets heel anders. Je beleeft alles van beneden. Vanaf het water kun je honderden wandelingen maken.
Geloof me als ik zeg dat leven op het ritme van de Colorado je voorgoed zal veranderen."
Eric Deguil